свеќа

Значење на свеќа:

1. Прачка од восок, лој или парафин низ која е провлечен фитил и којашто служи за осветлување. Бела свеќа. Миризлива свеќа. Запалени свеќи. Капеше восок од свеќата.

2. (прен.) Движење, лет во вертикална линија. Авионот маневрата ја заврши со свеќа. Наставникот им покажа на учениците како се прави свеќа.

3. Единица мерка за јачината на светлината. Ламба од пет свеќи.

Множина: свеќи.

Изведени зборови:

• свеќиче, и. ж. мн. свеќичиња, свеќуле, мн. свеќулиња ср; свеќичка, мн. свеќички дем.

Фразеолошки израз / поговорка:

Си го бара со свеќа – сам си предизвикува неволја. Прав како свеќа – со исправено држење, не е згрбавен. Оди со свеќа – оди на бдение кај мртовец.