светец
Црковен термин.
Значење на светец:
Тој што го посветил својот живот на христијанското учење, а црквата го прогласила за свето лице. Светецот Климент. Лик на светец. Житие на светецот.Множина: светци.
Изведени зборови:
- светечки, прид. светечкиот
- светица, и. ж. мн. светици ◊ Се прави светец -- светица – се претставува дека е безгрешен -- безгрешна.
Оригинални податоци:
светец, мн. светци м. (црков.) Тој што го посветил својот живот на христијанското учење, а црквата го прогласила за свето лице. Светецот Климент. Лик на светец. Житие на светецот. ‖ светица, мн. светици ж. ◊ Се прави светец / светица – се претставува дека е безгрешен / безгрешна. ‖ светечки, светечкиот прид.
