светилник

Именка, машки род

Значење на светилник:

1. Направа што служи за осветлување; светало. Го запали светилникот и за миг собата се осветли.

2. Осветлена кула покрај морски брег или на остров што служи за ориентација на бродовите и регулација на пловидбата. Капетанот на бродот го забележа светилникот.

3. (прен.) Тој што предводи, што промовира нови идеи; прогресивен човек. Светилник на културата и просветата. Тој беше светилник на своето време.

Множина: светилници.

Оригинални податоци:

светилник, мн. светилници м. 1. Направа што служи за осветлување; сп. светало. Го запали светилникот и за миг собата се осветли. 2. Осветлена кула покрај морски брег или на остров што служи за ориентација на бродовите и регулација на пловидбата. Капетанот на бродот го забележа светилникот. 3. (прен.) Тој што предводи, што промовира нови идеи; прогресивен човек. Светилник на културата и просветата. Тој беше светилник на своето време.