табу

Значење на табу:

1. Кај некои народи – забрана што се става над некаков предмет, збор, над некакво дејство.

2. Однос спрема определени предмети, лица, места изграден врз ирационално засновано верување дека допирањето, повредувањето или свесно и рационално нивно актуализирање донесува несреќа и зло за поединецот и заедницата.

3. Забрана за јавно изнесување на некои ставови, мислења или дејства; нешто за што не смее јавно да се зборува.

Множина: табуа.

Членувана форма: табуто.

Изведени зборови:

• табуистички, прид. табуистичкиот Табуистички карактер.

Фразеолошки израз / поговорка:

табу-тема – нешто во што не смее да се гиба, за што не смее да се зборува.