тап

Значење на тап:

1. Што не е остар, што не сече добро. Тап нож. Тап брич.

2. Што не е со остар врв, што не е шилест, што е со заоблен врв. Тап молив. Тапи карпи. Тап предмет.

3. (прен.) За звук – што е придушен, нејасен. Тап звук. Тапи чекори се одзваа во ходникот. Се слушаа тапи удари од градилиштето.

4. (прен.) За болка – што тишти, притиска, што е непријатен. Почувствува тапа болка што не стивнуваше.

5. Што не е доволно развиен, што е неосетлив на звуци. Тап слух.

6. (прен.) Што е умствено огра-ничен, што тешко сфаќа, глупав. Тап човек.

7. (прен.) За израз на лице, поглед, очи – што е безизразен, празен. Видов една старица со тапи, безизразни и тажни очи. Ја гледаше со тап поглед.

8. (прен.) Што е бесчуствителен, рамнодушен, апатичен. Се чувствуваше празен, тап и збунет. Таа му одговори со блага, тапа насмевка.

Членувана форма: тапиот.

Изведени зборови:

• тапо, прил. Тој тапо гледаше во неа. Тапо одекнуваа ударите на дајрето.
• тапост, и. ж.

Фразеолошки израз / поговорка:

Тап агол – (мат.) агол што е поголем од 90, а помал од 180 степени.