тебабија
Само во еднина.
Значење на тебабија:
1. (арх.) Придружба на достоинственик, свита. Кметот дојде со целата тебабија.
2. (прен., разг.) а) Следбеници, приврзаници, послушници; дружина. б) Сите домашни.
Оригинални податоци:
тебабија (само едн.) ж. 1. (арх.) Придружба на достоинственик, свита. Кметот дојде со целата тебабија. 2. (прен., разг.) а) Следбеници, приврзаници, послушници; дружина. б) Сите домашни.