теме

Именка, среден род

Значење на теме:

1. Горниот среден дел од главата на човекот. Сонцето му го вжешти голото теме. Се почеша по темето. Кундакот го удри по темето.

2. (мат.) Пресечна точка на две прави што образуваат агол, врв на триаголник, пирамида, конус. Теме на триаголник. Теме на конус. Теме на пирамида.

3. Највисок врв на нешто. Тврдината се издигаше на темето на брдото. Оттаму се гледаа темињата на јаворите.

Множина: темиња.

Оригинални податоци:

теме, мн. темиња ср. 1. Горниот среден дел од главата на човекот. Сонцето му го вжешти голото теме. Се почеша по темето. Кундакот го удри по темето. 2. (мат.) Пресечна точка на две прави што образуваат агол, врв на триаголник, пирамида, конус. Теме на триаголник. Теме на конус. Теме на пирамида. 3. Највисок врв на нешто. Тврдината се издигаше на темето на брдото. Оттаму се гледаа темињата на јаворите.