трака

Глагол, несвршен

Значење на трака:

Издава остар испрекинат звук; Во собата тракаше машината за шиење. Децата се тресеа и тракаа од студ.

Коњугација: тракаат.

Изведени зборови:

  • тракање, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

трака, тракаат несв. Издава остар испрекинат звук; сп. трак. Во собата тракаше машината за шиење. Децата се тресеа и тракаа од студ. ‖ глаг. им. тракање ср.