тупка
Зборот е деминутивна форма.
Значење на тупка:
Детето тупкаше со стапчето по ѕидот. Девојката ја тупкаше кадифената перница. Луѓето тупкаа со нозете во снегот. Срцето му тупкаше од возбуда. Топло го поздравуваа и го тупкаа по плеќи.Коњугација: тупкаат.
Изведени зборови:
- се ~ тупка, 1. Се удира, се чука со раката по рамо, по плеќи. Тој се тупка во градите и се фали. 2. Удира, чука по рамо, плеќи еден со друг. Кога ќе се сретнеа, се тупкаа по рамо во знак на поздрав.
- тупкање, глаг. им. ср.
Фразеолошки израз / поговорка:
Се тупка в гради – сп. се тупа.
Оригинални податоци:
тупка, тупкаат несв. Дем. од тупа 1, 2, 3, 4, 5, 6. Детето тупкаше со стапчето по ѕидот. Девојката ја тупкаше кадифената перница. Луѓето тупкаа со нозете во снегот. Срцето му тупкаше од возбуда. Топло го поздравуваа и го тупкаа по плеќи. ● се ~ 1. Се удира, се чука со раката по рамо, по плеќи. Тој се тупка во градите и се фали. 2. Удира, чука по рамо, плеќи еден со друг. Кога ќе се сретнеа, се тупкаа по рамо во знак на поздрав. ◊ Се тупка в гради – сп. се тупа. ‖ глаг. им. тупкање ср.
