турка

Значење на турка:

1. турне_1_2

2. (прен.) Упорно настојува да излезе на крај со нешто. Без работа е, но турка некако.

Коњугација: туркаат.

Изведени зборови:

• се ~ турка, Се пробива низ толпа, си прави пат, место да помине, да седне и сл. Тој се турка со човекот пред него да влезе прекуред. Децата се туркаат околу огништето. Се туркаа со лактите и си правеа пат.
• туркање, глаг. им. ср.

Фразеолошки израз / поговорка:

Турка ѕид со глава – сп. ѕид.