тужба

Именка, женски род

Значење на тужба:

1. (прав.) Барање на оштетено или овластено лице до судот за поведување постапка заради заштита на своите права или на законитоста.

2. (разг.) Изразување незадоволство од некаква неправилност, протестирање против некого или нешто, поплака. Ги слушнав тужбите од селаните. Таа ѓурултија помина без тужби и викотници. Не губеше време во тужби и извинувања.

Множина: тужби.

Оригинални податоци:

тужба, мн. тужби ж. 1. (прав.) Барање на оштетено или овластено лице до судот за поведување постапка заради заштита на своите права или на законитоста. 2. (разг.) Изразување незадоволство од некаква неправилност, протестирање против некого или нешто, поплака. Ги слушнав тужбите од селаните. Таа ѓурултија помина без тужби и викотници. Не губеше време во тужби и извинувања.