учтив
Значење на учтив:
1. Што е пристоен во однесувањето, што има убав, добар однос кон другите. Учтив човек. Учтив чиновник.
2. Што одразува учтивост. Учтив тон. Учтива насмевка. Учтиви зборови.
Членувана форма: учтивиот.
Изведени зборови:
- учтиво, прил. Зборува учтиво. Се однесува учтиво.
- учтивост, и. ж.
Оригинални податоци:
учтив, учтивиот прид. 1. Што е пристоен во однесувањето, што има убав, добар однос кон другите. Учтив човек. Учтив чиновник. 2. Што одразува учтивост. Учтив тон. Учтива насмевка. Учтиви зборови. ‖ учтиво прил. Зборува учтиво. Се однесува учтиво. ‖ учтивост ж.