ука

Значење на ука:

1. Нагласено, силно издишува воздух низ устата (обично со некоја цел); уха. Тој укаше во рацете, зашто му беше студено. Девојчето ука на стаклото од прозорецот за да си го напише името.

2. Силно плаче. Сестрите и невестата на печалбарот кога ќе ја чујат жалната вест, силно плачат - укаат. Жените нажалени укаат.

3. За був ‒ испушта карактеристичен звук. Бувот ука.

4. Глас што се слуша при некои дервишки религиозни обреди. Дервиши укаат.

Коњугација: укаат.

Изведени зборови:

• укање, глаг. им. ср.