укаса

Глагол, свршен

Народна поезија.

Значење на укаса:

Обично за животно ‒ касне, направи рана со каснување. Козарчето змија го укасала. Кучето го укасало. Ме укаса лута змија

Коњугација: укасаат.

Изведени зборови:

  • се ~ укаса, Се касне самиот себеси. Од лутина се укаса за раката.
  • (се) укасува, глаг. повт. (се) укасуваат
  • укасување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

укаса, укасаат св. Обично за животно ‒ касне, направи рана со каснување. Козарчето змија го укасала. Кучето го укасало. Ме укаса лута змија (нар. поез.). ● се ~ Се касне самиот себеси. Од лутина се укаса за раката. ‖ (се) укасува, (се) укасуваат повт. ‖ глаг. им. укасување ср.