умерен

Придавка

Значење на умерен:

1. Што не претерува, што се држи до извесна мерка, што се воздржува од нешто. Тој е умерен во јадењео и пиењето. Говорот на директорот беше оценет како умерен.

2. Што е среден, не многу силен, што се движи со умерено темпо, брзина, силина итн. Умерен чекор. Умерена топлина. Умерена клима. Умерена светлост. Умерена топовска стрелба.

Членувана форма: умерениот.

Изведени зборови:

  • умерено, прил. Умерено јаде и пие. Живее најумерено што може да биде. Умерено се храни.
  • умереност, и. ж.

Оригинални податоци:

умерен, умерениот прид. 1. Што не претерува, што се држи до извесна мерка, што се воздржува од нешто. Тој е умерен во јадењео и пиењето. Говорот на директорот беше оценет како умерен. 2. Што е среден, не многу силен, што се движи со умерено темпо, брзина, силина итн. Умерен чекор. Умерена топлина. Умерена клима. Умерена светлост. Умерена топовска стрелба. ‖ умерено прил. Умерено јаде и пие. Живее најумерено што може да биде. Умерено се храни. ‖ умереност ж.