умерен
Значење на умерен:
1. Што не претерува, што се држи до извесна мерка, што се воздржува од нешто. Тој е умерен во јадењео и пиењето. Говорот на директорот беше оценет како умерен.
2. Што е среден, не многу силен, што се движи со умерено темпо, брзина, силина итн. Умерен чекор. Умерена топлина. Умерена клима. Умерена светлост. Умерена топовска стрелба.
Членувана форма: умерениот.
Изведени зборови:
- умерено, прил. Умерено јаде и пие. Живее најумерено што може да биде. Умерено се храни.
- умереност, и. ж.
Оригинални податоци:
умерен, умерениот прид. 1. Што не претерува, што се држи до извесна мерка, што се воздржува од нешто. Тој е умерен во јадењео и пиењето. Говорот на директорот беше оценет како умерен. 2. Што е среден, не многу силен, што се движи со умерено темпо, брзина, силина итн. Умерен чекор. Умерена топлина. Умерена клима. Умерена светлост. Умерена топовска стрелба. ‖ умерено прил. Умерено јаде и пие. Живее најумерено што може да биде. Умерено се храни. ‖ умереност ж.