упокоен 1
Значење на упокоен:
1. Глаголска придавка од упокои.
2. Што се упокоил, што починал; умрен. Неговиот упокоен родител лежел на одарот. Тажела за упоениот син.
3. Како им. Тој што се упокоил. Упокоениот го тажеше цело село.
Членувана форма: упокоениот.
Оригинални податоци:
упокоен1, упокоениот прид. 1. Глаг. прид. од упокои. 2. Што се упокоил, што починал; умрен. Неговиот упокоен родител лежел на одарот. Тажела за упоениот син. 3. Како им. Тој што се упокоил. Упокоениот го тажеше цело село.
