упокои
Значење на упокои:
1. Даде некому покој, смирување. Упокој си ја душата, смири се малку.
2. (црков.) Во молитва ‒ даде мир, спокој на душата.
Коњугација: упокојат.
Изведени зборови:
- се ~ упокои, 1. Се смири, стане мирен, тивок. 2. Умре, почине. Се упокои најстариот во куќата.
- (се) упокојува, глаг. несв. (се) упокојуваат
- упокојување, глаг. им. ср.
Оригинални податоци:
упокои, упокојат св. 1. Даде некому покој, смирување. Упокој си ја душата, смири се малку. 2. (црков.) Во молитва ‒ даде мир, спокој на душата. ● се ~ 1. Се смири, стане мирен, тивок. 2. Умре, почине. Се упокои најстариот во куќата. ‖ (се) упокојува, (се) упокојуваат несв. ‖ глаг. им. упокојување ср.
