упорен

Придавка

Значење на упорен:

1. а) Што е истраен во нешто. Тој е упорен во започнатата работа. б) Што произлегува од истрајноста, од упорноста. Упорната работа даде плод.

2. Што е непопустлив, што не отстапува, тврдоглав. Упорна кашлица.

3. Што е настојчив во извршувањето на нешто. Упорен во барањето решение.

Членувана форма: упорниот.

Изведени зборови:

  • упорно, прил. Упорно тера по свое. Упорно работи. Упорно го бара тоа што му следува.
  • упорност, и. ж.

Оригинални податоци:

упорен, упорниот прид. 1. а) Што е истраен во нешто. Тој е упорен во започнатата работа. б) Што произлегува од истрајноста, од упорноста. Упорната работа даде плод. 2. Што е непопустлив, што не отстапува, тврдоглав. Упорна кашлица. 3. Што е настојчив во извршувањето на нешто. Упорен во барањето решение. ‖ упорно прил. Упорно тера по свое. Упорно работи. Упорно го бара тоа што му следува. ‖ упорност ж.