уредба

Именка, женски род

Значење на уредба:

1. (прав.) Нормативен акт на највисоката државна власт со кој се регулираат одредби од законот и нивно извршување. Уредба за донесување закон за територијална поделба. Уредбата ја потпиша претседателот на државата.

2. Уредување, организација на нешто, начин како е тоа направено. Не ми се мешај во уредбата на куќата.

Множина: уредби.

Оригинални податоци:

уредба, мн. уредби ж. 1. (прав.) Нормативен акт на највисоката државна власт со кој се регулираат одредби од законот и нивно извршување. Уредба за донесување закон за територијална поделба. Уредбата ја потпиша претседателот на државата. 2. Уредување, организација на нешто, начин како е тоа направено. Не ми се мешај во уредбата на куќата.