уредба
Значење на уредба:
1. (прав.) Нормативен акт на највисоката државна власт со кој се регулираат одредби од законот и нивно извршување. Уредба за донесување закон за територијална поделба. Уредбата ја потпиша претседателот на државата.
2. Уредување, организација на нешто, начин како е тоа направено. Не ми се мешај во уредбата на куќата.
Множина: уредби.
Оригинални податоци:
уредба, мн. уредби ж. 1. (прав.) Нормативен акт на највисоката државна власт со кој се регулираат одредби од законот и нивно извршување. Уредба за донесување закон за територијална поделба. Уредбата ја потпиша претседателот на државата. 2. Уредување, организација на нешто, начин како е тоа направено. Не ми се мешај во уредбата на куќата.