велича

Глагол, несвршен

Значење на велича:

Слави, фали. Сите го величаа херојот.

Коњугација: величаат.

Изведени зборови:

  • величање, глаг. им. ср. величање, PLUR_величања Никакви возвишувања и величања на човекот не можат да направат ништо против неговото вистинско понижување.
  • се ~ велича, Се слави, се фали, се воздига, се гордее. На кого да се надевам, со кого да се величам јас сирота.

Оригинални податоци:

велича, величаат несв. Слави, фали. Сите го величаа херојот. ● се ~ Се слави, се фали, се воздига, се гордее. На кого да се надевам, со кого да се величам јас сирота. ǁ глаг. им. величање, мн. величања ср. Никакви возвишувања и величања на човекот не можат да направат ништо против неговото вистинско понижување.