верник

Именка, машки род

Значење на верник:

Тој што проповеда некоја вера; тој што припаѓа на некоја верска организација. Верниците да го молеа господа да ги спаси од злото.

Множина: верници.

Изведени зборови:

  • и. ж. верница, PLUR_верници/ верничка, PLUR_вернички 1. сп. верник. 2. Жена што е верна.
  • и. ж. верничка, PLUR_вернички NOUNF 1. сп. верник. 2. Жена што е верна.
  • и. ж. верничка, PLUR_вернички NOUNF 1. сп. верник. 2. Жена што е верна.
  • и. ж. верничка, PLUR_вернички NOUNF 1. сп. верник. 2. Жена што е верна.
  • вернички, прид. верничкиот

Оригинални податоци:

верник мн. верници м. Тој што проповеда некоја вера; тој што припаѓа на некоја верска организација. Верниците да го молеа господа да ги спаси од злото. ǁ верница, мн. верници/ верничка, мн. вернички ж. 1. сп. верник. 2. Жена што е верна. ǁ вернички, верничкиот прид.