вител

Значење на вител:

1. Кружно движење на течност или гас (вода, воздух и др.) околу една точка или оска. Во витлите под карпите се создаваше бела пена и се вртеше во круг. По чезата се креваа витли прав.

2. Цилиндрична направа над бунар на која се намотува јаже со кофа за вадење вода.

3. Алатка, кус лост за врзување снопје со јажици.

4. (прен.) Што личи на вител. Се најде во вителот на војната.

Множина: витли.