витез
Значење на витез:
1. Средновековен воин, коњаник; феудалец, припадник на благородничкиот сталеж што со посебен церемонијал го добивал тоа звање; ритер, рицар. Храбар витез. Витез скитник.
2. Јунак, херој. Вистинските витези се раѓаат во средините каде што се живее со срцето, а помалку со главата.
Множина: витези.
Изведени зборови:
- витешки, прид. витешкиот Што се однесува на витез, што припаѓа на витез. Витешка борба. Витешка игра. Витешки ред. Витешки романи. Витешко срце.
Оригинални податоци:
витез, мн. витези м. 1. Средновековен воин, коњаник; феудалец, припадник на благородничкиот сталеж што со посебен церемонијал го добивал тоа звање; сп. ритер, рицар. Храбар витез. Витез скитник. 2. Јунак, херој. Вистинските витези се раѓаат во средините каде што се живее со срцето, а помалку со главата. ǁ витешки, витешкиот прид. Што се однесува на витез, што припаѓа на витез. Витешка борба. Витешка игра. Витешки ред. Витешки романи. Витешко срце.
