внук
Значење на внук:
1. Машко дете од син, ќерка, од брат или сестра. Неговите внуци беа умни деца.
2. (прен.) Потомство. Ќе дојдат многу внуци.
Множина: внуци.
Изведени зборови:
- внука, и. ж.
- внуче, и. ср. ; внученце (само едн.) хип.
Оригинални податоци:
внук, мн. внуци м. 1. Машко дете од син, ќерка, од брат или сестра. Неговите внуци беа умни деца. 2. (прен.) Потомство. Ќе дојдат многу внуци. ǁ внука, мн. внуки ж. ǁ внуче, мн. внучиња ср.; внученце (само едн.) ср. хип.
