волшебништво

Именка, среден род

Значење на волшебништво:

1. (само едн.) Дејност на волшебник, правење волшепства, маѓии. Во селото имаше една стара жена што се занимаваше со волшебништво.

2. (прен.) Вештина, мајсторија. Не инсистирајте толку на моето волшебништво. Аптеката стана мала за сите нејзини волшебништва.

Множина: волшебништва.

Оригинални податоци:

волшебништво, мн. волшебништва ср. 1. (само едн.) Дејност на волшебник, правење волшепства, маѓии. Во селото имаше една стара жена што се занимаваше со волшебништво. 2. (прен.) Вештина, мајсторија. Не инсистирајте толку на моето волшебништво. Аптеката стана мала за сите нејзини волшебништва.