вошлив
Значење на вошлив:
1. Што има вошки. Некои од сосетките беа неисчешлани и вошливи.
2. (прен., пејор.) Што е ништожен, безвреден, беден. Ме прекоруваат дека сум вошлив страшливец. Другаруваш со разни вошливи мрзливци.
Членувана форма: вошливиот.
Изведени зборови:
- вошливост, и. ж.
Оригинални податоци:
вошлив, вошливиот прид. 1. Што има вошки. Некои од сосетките беа неисчешлани и вошливи. 2. (прен., пејор.) Што е ништожен, безвреден, беден. Ме прекоруваат дека сум вошлив страшливец. Другаруваш со разни вошливи мрзливци. ǁ вошливост ж.
