возбуда

Именка, женски род

Значење на возбуда:

Психичка состојба што се карактеризира со зголемена активност на чувствата и што влијае врз однесувањето на човекот. Пламнав од возбуда. Трепереше од возбуда. Не покажа знаци на возбуда. Живееше во постојани возбуди.

Множина: возбуди.

Оригинални податоци:

возбуда, мн. возбуди ж. Психичка состојба што се карактеризира со зголемена активност на чувствата и што влијае врз однесувањето на човекот. Пламнав од возбуда. Трепереше од возбуда. Не покажа знаци на возбуда. Живееше во постојани возбуди.