возбуди

Глагол, свршен

Значење на возбуди:

Предизвика возбуда, вознемири, обеспокои некого. Неговото раскажување ги возбуди луѓето. Него ништо не го возбудува. Таа возбудила силна љубов кај него.се ~ Се вознемири, се обеспокои. Децата се возбудија. Таа лесно се возбудуваше.

Коњугација: возбудат.

Изведени зборови:

  • возбудување, глаг. им. ср. возбудување, PLUR_возбудувања По патот доживеав многу возбудувања.
  • (се) возбудува, глаг. несв. (се) возбудуваат

Оригинални податоци:

возбуди, возбудат св. Предизвика возбуда, вознемири, обеспокои некого. Неговото раскажување ги возбуди луѓето. Него ништо не го возбудува. Таа возбудила силна љубов кај него.се ~ Се вознемири, се обеспокои. Децата се возбудија. Таа лесно се возбудуваше. ǁ (се) возбудува, (се) возбудуваат несв. ǁ глаг. им. возбудување, мн. возбудувања ср. По патот доживеав многу возбудувања.