воздига

Глагол, несвршен

Книжевен збор.

Значење на воздига:

Дава сила, волја, подига во морална смисла. Песната ја воздига душата. Тој факт нè воздига до смислата на нашето постоење.

Коњугација: воздигаат.

Изведени зборови:

  • воздигање, глаг. им. ср.
  • се ~ воздига, Се извишува, стои исправен на голема височина. Градбата се воздигаше високо над облаците.

Оригинални податоци:

воздига, воздигаат несв. (книж.) Дава сила, волја, подига во морална смисла. Песната ја воздига душата. Тој факт нè воздига до смислата на нашето постоење. ● се ~ Се извишува, стои исправен на голема височина. Градбата се воздигаше високо над облаците. ǁ глаг. им. воздигање ср.