воздух
Само во еднина.
Значење на воздух:
1. Невидлива смеса од гасови, главно азот и кислород, што ја сочинува Земјината атмосфера и што ја вдишуваат живите организми. Длабоко го вдишуваше шумскиот воздух. Надвор ја заплисна свежиот утрински воздух.
2. Отворен, слободен простор, природа. Поседи на воздухот и ќе ти помине. Тебе ти треба воздух и сонце. Појде на воздух.
Фразеолошки израз / поговорка:
Виси во воздух ‒ не е сигурен во нешто. Ѕида кули во воздух ‒ се занесува, се залажува, фантазира. Нема воздух ‒ се задушува.
Оригинални податоци:
воздух (само едн.) м. 1. Невидлива смеса од гасови, главно азот и кислород, што ја сочинува Земјината атмосфера и што ја вдишуваат живите организми. Длабоко го вдишуваше шумскиот воздух. Надвор ја заплисна свежиот утрински воздух. 2. Отворен, слободен простор, природа. Поседи на воздухот и ќе ти помине. Тебе ти треба воздух и сонце. Појде на воздух. ◊ Виси во воздух ‒ не е сигурен во нешто. Ѕида кули во воздух ‒ се занесува, се залажува, фантазира. Нема воздух ‒ се задушува.
