врата

Значење на врата:

1. Направа што затвора или отвора некој отвор низ кој се влегува и излегува од соба, куќа, двор, градина и др. Потропа на вратата од одајчето. Излегува и ја треснува вратата. Чкртна со вратата. Влезна врата. Еднокрилна врата. Двокрилна врата. Споредна врата.

2. Отворот низ кој се влегува и излегува. Застана на вратата од пондилата.

3. Пола, крило од мебел. Врата на шкаф.

4. (геогр.) Тесен премин во планински крај, на река, на море; теснец.

Множина: врати.

Изведени зборови:

• вратиче, и. ж. мн. вратичиња ср.; вратичка, мн. вратички дем.
• вратиште, и. ср. аугм.

Фразеолошки израз / поговорка:

Влегува на голема врата ‒ без стеснување, во полн залет, со сета сила, сите да знаат и да разберат. Влегува на мала врата ‒ постигнува нешто по заобиколен, нередовен пат. Му ја покажа вратата ‒ истера некого. Зад затворена врата ‒ без присуство на јавноста. Ние за волкот, а волкот на врата ‒ се кажува за некој што се појавува во моментот кога се зборува за него.