забуца

Глагол, свршен

Значење на забуца:

1. Почне да буца; буца_1_2 Кравата се разлути и ја забуца жената.

2. Забоде, зарие. Му ги забуцала прстите в коса. Забуцал по нивата неколку страшила од партали.

Коњугација: забуцаат.

Изведени зборови:

  • забуцување, глаг. им. ср.
  • се ~ забуца, 1. Почне да се буца. Двата брава се забуцаа еден во друг. 2. Се забоде, се зарие. Бродот се забуца во еден корален остров.
  • (се) забуцува, глаг. несв. (се) забуцуваат

Оригинални податоци:

забуца, забуцаат св. 1. Почне да буца; сп. буца 1 и 2. Кравата се разлути и ја забуца жената. 2. Забоде, зарие. Му ги забуцала прстите в коса. Забуцал по нивата неколку страшила од партали. ● се ~ 1. Почне да се буца. Двата брава се забуцаа еден во друг. 2. Се забоде, се зарие. Бродот се забуца во еден корален остров. ‖ (се) забуцува, (се) забуцуваат несв. ‖ глаг. им. забуцување ср.