забута

Глагол, свршен

Значење на забута:

1. Почне да бута; бута. Ја забутаа колата по патот.

2. Стави некаде каде што тешко може да се најде; зафрли. Ја забутал книгата некаде и сега не може да ја најде.

Коњугација: забутаат.

Изведени зборови:

  • забутување, глаг. им. ср.
  • се ~ забута, 1. Почне да се бута. Таа се забута низ луѓето. 2. Се напика, се засолни некаде. Глушецот се забута во некоја дупка, го снема.
  • (се) забутува, глаг. несв. (се) забутуваат

Оригинални податоци:

забута, забутаат св. 1. Почне да бута; сп. бута. Ја забутаа колата по патот. 2. Стави некаде каде што тешко може да се најде; зафрли. Ја забутал книгата некаде и сега не може да ја најде. ● се ~ 1. Почне да се бута. Таа се забута низ луѓето. 2. Се напика, се засолни некаде. Глушецот се забута во некоја дупка, го снема. ‖ (се) забутува, (се) забутуваат несв. ‖ глаг. им. забутување ср.