заклетва

Именка, женски род

Значење на заклетва:

Свечено ветување дадено јавно и на определен начин дека нешто ќе се направи, дека ќе се зборува вистината; клетва. Војниците дадоа свечена заклетва дека ќе ја бранат татковината. Тој ја прекрши заклетвата. Сведоците зборуваа под заклетва.

Множина: заклетви.

Фразеолошки израз / поговорка:

Положи (даде) заклетва – се заколне.

Оригинални податоци:

заклетва, мн. заклетви ж. Свечено ветување дадено јавно и на определен начин дека нешто ќе се направи, дека ќе се зборува вистината; клетва. Војниците дадоа свечена заклетва дека ќе ја бранат татковината. Тој ја прекрши заклетвата. Сведоците зборуваа под заклетва. ◊ Положи (даде) заклетва – се заколне.