закопка
Значење на закопка:
1. Дем. од копа.
2. Почне некого да го копка нешто, да предизвикува некакви чувства кај некого; копка. Душата ѝ ја закопка сомнеж. Го закопка непријатна мисла.
Коњугација: закопкаат.
Оригинални податоци:
закопка, закопкаат св. 1. Дем. од копа. 2. Почне некого да го копка нешто, да предизвикува некакви чувства кај некого; сп. копка. Душата ѝ ја закопка сомнеж. Го закопка непријатна мисла.
