замие

Глагол, свршен

Значење на замие:

1. Почне да мие; мие. Таа ги зами чиниите, но не ги доми.

2. Измие набрзина, згора-згора. Тој си ги зами нозете и си легна.

Коњугација: замив , замиен, замиј , замија , замијат , замијте , замил , (ќе) замиев , (ќе) замиеја , (ќе) замиел .

Изведени зборови:

  • замивање, глаг. им. ср.
  • (се) замива, глаг. несв. (се) замиваат
  • се ~ замие, 1. Почне да се мие. Девојките се замија со ладната изворска вода. 2. Се измие набрзина, згора-згора. Тој се зами набрзина и излезе од дома.

Оригинални податоци:

замие, замијат; замиј, замијте; замив, замија; замил; (ќе) замиев, (ќе) замиеја; (ќе) замиел; замиен св. 1. Почне да мие; сп. мие. Таа ги зами чиниите, но не ги доми. 2. Измие набрзина, згора-згора. Тој си ги зами нозете и си легна. ● се ~ 1. Почне да се мие. Девојките се замија со ладната изворска вода. 2. Се измие набрзина, згора-згора. Тој се зами набрзина и излезе од дома. ‖ (се) замива, (се) замиваат несв. ‖ глаг. им. замивање ср.