запир

Именка, машки род

Само во еднина.

Значење на запир:

Застанување, застој, прекин. Реката шумеше без запир. Коњот јуреше по ливадата без запир.

Фразеолошки израз / поговорка:

Тој запир не знае – постојано нешто работи, никогаш не се одмора.

Оригинални податоци:

запир (само едн.) м. Застанување, застој, прекин. Реката шумеше без запир. Коњот јуреше по ливадата без запир. ◊ Тој запир не знае – постојано нешто работи, никогаш не се одмора.