заповед

Оригинални податоци:

заповед, мн. заповеди ж. Тоа што писмено или усно се наредува да биде задолжително исполнето; наредба. Царска заповед. Даде заповед. Се чека заповед. Ја исполни мојата заповед. Излезе заповед за декларирање на стоката. ◊ Десет божји заповеди – десетте заповеди што Бог му ги дал на Мојсеј на планината Синај што ги претставуваат основните морални норми на христијанството.