заповедник
Значење на заповедник:
Тој што заповеда; тој што управува, што раководи. Воен заповедник. Врховен заповедник.Множина: заповедници.
Изведени зборови:
- и. ж. заповедница, PLUR_заповедници/заповедничка, PLUR_заповеднички
- заповедничка, и. ж. PLUR_заповеднички NOUNF
- заповедничка, и. ж. PLUR_заповеднички NOUNF
Оригинални податоци:
заповедник, мн. заповедници м. Тој што заповеда; тој што управува, што раководи. Воен заповедник. Врховен заповедник. ‖ заповедница, мн. заповедници/заповедничка, мн. заповеднички ж.