затворач

Значење на затворач:

1. Подвижен дел, механизам на огнено оружје што служи за затворање на куршумот во цевката, за истрелување и за исфрлање на празните чаури. Го чистеше затворачот на пушката.

2. Тоа со што се затвора нешто, капак, затка. На масата стоеја неколку чаши и шише со изваден затворач.

Множина: затворачи.