збрка 1

Глагол, свршен

Значење на збрка:

1. Измеша, исплетка. Мачето ми ги збрка конците.

2. Направи грешка поради забуна. Ја збркал улицата и не се сретнале.

3. Збуни некого; направи. предизвика забуна, збрка, мешаница. Сакајќи да му помогне, уште повеќе го збрка со разни потпрашања. Неочекуваните гости ги збркаа домаќините.

Коњугација: збркаат.

Изведени зборови:

  • збркување, глаг. им. ср.
  • се ~ збрка, 1. Се збуни. Кога го виде, поцрвене и се збрка. Детето се збрка и не можеше да продолжи со песничката. 2. Се изгуби, залута. Се збрка и цел ден кружеше околу плоштадот.
  • (се) збркува, глаг. несв. (се) збркуваат

Фразеолошки израз / поговорка:

Ми (ти, му ...) ги збрка конците – расипе работа, план некому, попречи некому во нешто.

Оригинални податоци:

збрка1, збркаат св. 1. Измеша, исплетка. Мачето ми ги збрка конците. 2. Направи грешка поради забуна. Ја збркал улицата и не се сретнале. 3. Збуни некого; направи. предизвика забуна, збрка, мешаница. Сакајќи да му помогне, уште повеќе го збрка со разни потпрашања. Неочекуваните гости ги збркаа домаќините. ● се ~ 1. Се збуни. Кога го виде, поцрвене и се збрка. Детето се збрка и не можеше да продолжи со песничката. 2. Се изгуби, залута. Се збрка и цел ден кружеше околу плоштадот. ◊ Ми (ти, му ...) ги збрка конците – расипе работа, план некому, попречи некому во нешто. ‖ (се) збркува, (се) збркуваат несв. ‖ глаг. им. збркување ср.