збрка 2

Глагол, свршен

Значење на збрка:

Почне одеднаш да брка, да гони некого. Домаќинот се појави пред куќата и ги збрка децата.

Коњугација: збркаат.

Изведени зборови:

  • збркување, глаг. им. ср.
  • се ~ збрка, Одеднаш почне да се брка со некого. Се чу силно тупотење, се збркаа деца во влезот од зградата.
  • (се) збркува, глаг. несв. (се) збркуваат

Оригинални податоци:

збрка2, збркаат св. Почне одеднаш да брка, да гони некого. Домаќинот се појави пред куќата и ги збрка децата. ● се ~ Одеднаш почне да се брка со некого. Се чу силно тупотење, се збркаа деца во влезот од зградата. ‖ (се) збркува, (се) збркуваат несв. ‖ глаг. им. збркување ср.