збутка

Глагол, свршен

Значење на збутка:

Почне да бутка;

Коњугација: збуткаат.

Изведени зборови:

  • збуткување, глаг. им. ср.
  • се ~ збутка, сп. збутка. Се збуткаа кој прв да влезе.
  • (се) збуткува, глаг. несв. (се) збуткуваат

Оригинални податоци:

збутка, збуткаат св. Почне да бутка; сп. бутка 1. Ги збуткаа учениците од двете страни на ходникот за да може да се помине. ● се ~ сп. збутка. Се збуткаа кој прв да влезе. ‖ (се) збуткува, (се) збуткуваат несв. ‖ глаг. им. збуткување ср.