здаволка

Глагол, свршен

Значење на здаволка:

Почне да дави некого, да се бори со некого во шега, во игра. Го здаволка за да му покаже дека не се лути.

Коњугација: здаволкаат.

Изведени зборови:

  • здаволкување, глаг. им. ср.
  • се ~ здаволка, Почне да се дави, да се бори со некого на шега, во игра. Се здаволкаа двајцата и се иззеленија од тревата.
  • (се) здаволкува, глаг. несв. (се) здаволкуваат

Оригинални податоци:

здаволка, здаволкаат св. Почне да дави некого, да се бори со некого во шега, во игра. Го здаволка за да му покаже дека не се лути. ● се ~ Почне да се дави, да се бори со некого на шега, во игра. Се здаволкаа двајцата и се иззеленија од тревата. ‖ (се) здаволкува, (се) здаволкуваат несв. ‖ глаг. им. здаволкување ср.