звучен

Придавка

Значење на звучен:

1. Што се однесува на звук, најчесто како дел од термини. Звучен извор. Звучни бранови. Звучни ефекти.

2. а) Што се слуша силно и јасно. Тој има звучен глас. б) (лингв.) Што се изговара со треперење на гласните жици, безвучен. Звучна согласка.

3. (прен.) Што е познат, прочуен. Звучно име. Звучни фрази. Звучна титула.

Членувана форма: звучниот.

Изведени зборови:

  • звучно, прил. Звучно влезе во канцеларијата, сите се завртеа кон него.
  • звучност, и. ж.

Оригинални податоци:

звучен, звучниот прид. 1. Што се однесува на звук, најчесто како дел од термини. Звучен извор. Звучни бранови. Звучни ефекти. 2. а) Што се слуша силно и јасно. Тој има звучен глас. б) (лингв.) Што се изговара со треперење на гласните жици, спрот. безвучен. Звучна согласка. 3. (прен.) Што е познат, прочуен. Звучно име. Звучни фрази. Звучна титула. ‖ звучно прил. Звучно влезе во канцеларијата, сите се завртеа кон него. ‖ звучност ж.