кавтан | м.

потаен | прид.

Што не се знае, што се наоѓа во тајност, скриен, скришен. Сепак некаква потајна надеж тлееше во него. Скитаа низ потајните катчиња на планините. Ја полнеше душата со огорченост и потаен протест.

засјае | св.

Почне да сјае. Засјаија сончевите зраци. Очите ѝ засјаија во темнината.

посрка | св.

Сркне малку, не исрка сѐ. Посрка неколку лажици од супата и стана.

глагол | м.

Вид менлив збор што означува дејство или состојба: оди; спие; пее; тагува и сл.

главуш | м.

липало | ср.

Кожинче што го отвора и го затвора влезот на воздухот во гајдата.

потажи | св.

Тажи, жали некое време.

главуч | м.

(пејор.) Човек со голема глава. Го викавме главуч зашто имаше голема глава.

лингар | м.