грагор | м.

Ситни речни камчиња или добиени со дробење камен, кои се користат како градежен материјал; чакал. Се влегуваше низ една алеја посипана со грагор.

грагорче | и. ср.

Зборот е поврзан со:

грагорче | ср.

Јазик во ѕвонче.

грагорест | прид.

Што е како грагор. Таму имаше грагорести камчиња.

грагорлив | прид.

грагорчиња

Зборот е поврзан со:

грагорчиња

Зборот е поврзан со:

грагорчиња

Зборот е поврзан со:

грагоровит | прид.

Што има грагор, што е посипан со грагор. Одевме по едно грагоровито патче.

зграгори се | св.

Стане како грагор, се скамени, се здрви. Кога слушнаа, не се помрднаа од местото, се зграгорија. Срцето и се зграгори од тага.