калај | м.

Хемиски елемент, метал со сребренобела боја што се употребува за обложување на метални и др. предмети; симбол Sn.

калајџии

Зборот е поврзан со:

калајлија | прид.

калајлиса | св.

калајџија | м.

Занаетчија што работи со калај, што калаисува. Калајџиите ги ставаа светнатите казани пред влезот на дуќанот.

калајниот

Зборот е поврзан со:

калајџиски | прид.

Зборот е поврзан со:

калајлисаат

Зборот е поврзан со: