Резултати за пребарувањето: кит
раскити | св.
Отстрани она со што нешто било накитено; Тие ја раскитија елката. Уште вечерта ја раскитија собата.
китатов | прид.
За дрва – што има густи гранки и многу лисја, разгрането дрво. Китатово дрво.
ракитки
Зборот е поврзан со:
ракитов | прид.
Што е од ракита, што припаѓа на ракита. Ракитови гранки. Ракитова грмушка.
ракитак | м.
ракитен | прид.
поскита | св.
Помине во скитање некое време. Доста поскитав дури ја најдов адресата.
покитат
Зборот е поврзан со:
ракитки
Зборот е поврзан со:
скитање | глаг. им. ср.
Зборот е поврзан со:
