Резултати за пребарувањето: корен
покорен 1 | прид.
Потчинет, окупиран. Покорени територии. Покорено население.
коренче | и. ср.
Зборот е поврзан со:
коренува | несв.
Вади корен од некој број;
закорени | св.
За растение – фати корен, пушти жили длабоко во земјата. Младите растенија ги закопа во влажна песок за да закоренат.
вкоренат
Зборот е поврзан со:
коренито | прил.
Зборот е поврзан со:
коренест | прид.
Што има развиен корен.
прекорен | прид.
Што има, што изразува прекор. Прекорен поглед. Прекорни зборови.
вкоренет | прид.
Што има оформено корен. Вкоренетите растенија поднесуваат и пониски температури.
искорени | св.
Извади од корен, отстрани, откорне. ископачи. Со голема мака го искорени пирејот од градината.
